Vrede
Als ik dat hoor of lees, dan denk ik aan conflicten, oorlog en ander geweld in de wereld EN aan de kerk van vroeger. Nu is de kerk bij mij op de achtergrond geraakt, maar onrust en strijd vliegen je voortdurend om de oren.
En dat geeft mij een moedeloos gevoel, want hoeveel kan ik doen?
Wat kan ik doen voor de ander (medemens) en wat doe ik voor mijn eigen innerlijke vrede?
De herfst staat voor de deur en is het tijd om naar binnen te gaan.
Letterlijk en figuurlijk. Tijd voor onderzoek en warmte voor jezelf te nemen. Heb ik vrede met mezelf? Heb ik vrede met mezelf als morgen voor eeuwig mijn licht uit zou gaan, dat is de vraag!
Als ik mezelf aankijk in de spiegel ben ik dan in “vrede” met mezelf? Heb ik “vrede” met de keuzes die ik gemaakt heb? Ga ik “vredevol” om met mezelf en met anderen om me heen?
Ik merk dat ik vrede koppel aan de kerk, dat is me zo geleerd. Ik kom daar al tijden niet meer en mijn heeroom zei: dat hoeft ook niet, als je liefdevol leeft. Het hoeft niet alleen in de kerk, ook daar buiten dien je liefdevol te leven.
Dus vrede betekent voor mij sindsdien liefdevol.
Dan is er de vraag:
Ga ik liefdevol met mezelf om? Daar draait het voor mij om als ik mezelf in de spiegel aankijk.
Er zijn tijden geweest dat ik dat niet kon. Het was me niet geleerd…. Er was me te veel “aangedaan”. Tot ik ging beseffen dat IK het kon keren: IK en niemand anders. Dat IK het heft in eigen hand kon nemen dat IK de enige was die dit kon veranderen in compassie.
Het duurde jaren voordat ik met compassie met mezelf om kon gaan, nu weet ik hoe fijn het is om dat te doen. Het leven levert je zoveel mooie dingen op ondanks ……..
Ik ben in “vrede” en vol dankbaarheid voor alles wat er is in mijn leven.
Hoe is dat voor jou?
Laat me dit weten via de faceboek: Praktijk De Levensbron
of via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
