Coaching De Levensbron

Hooggevoelige kinderen   HSK   (volwassenen)   HSP 

Hooggevoeligheid wordt door Drs. Elaine Aron (grondlegster van het begrip HSP) omschreven als: deze mensen hebben de neiging om véél op te merken in de omgeving en diep te reflecteren alvorens te handelen! 

Als je een hooggevoelig kind hebt (of zelf hooggevoelig bent) zal er geregeld tegen je gezegd zijn: je kind is afwezig in de klas, let niet op, zit te dromen, heeft overal last van etc. (Dit kan ook vaak over of tegen jou gezegd zijn toen je kind was natuurlijk). 

Het simpele feit is, dat je kind een teveel aan zintuigelijke indrukken = prikkels binnenkrijgt.

Dit gaat vanzelf, het kind hoeft hier niets voor te doen, niets! Het gebeurt gewoon! 

Je kan er als ouder wél voor waken dat je kind teveel prikkels binnen krijgt.

Als je kind doodmoe terug komt uit school, geprikkeld is, over-reageert, heel druk is, niet luisterd, dwars is, boos tot agressief is dan dien je als ouder te reageren. 

Hoe reageer je dan? is vaak de vraag in mijn praktijk. Wat kan ik doen en hoe? 

Je kan anders reageren, handelen op je kind. Met andere woorden: anders naar je kind leren kijken. 

Je kunt reageren vanuit boosheid (wat ik begrijp), maar er is eigenlijk maar één ding wat je als ouder hoeft te doen en dat is je realiseren: mijn kind krijgt teveel prikkels op school! (of waar je kind op dat moment vandaan komt)! 

Bijvoorbeeld op een kamp, kinderfeestje, kermis, vriendjes, televisie, game boy, overal waar te veel beweging, geluid, mensen/kinderen e.d. zijn.
Dit kan slopend zijn voor je kind, terwijl het kind het zelf niet in de gaten heeft. (nog niet, want dit is aan te leren).

Het kan overigens verstrekkende gevolgen hebben als je kind té veel prikkels krijgt!  

In het ergste geval wil je kind niet meer naar school, of naar ander gezellige leuke feestjes of naar (familie) verjaardagen e.d.

Gelukkig kun je als ouder van alles voor je kind betekenen: vooral je "thuis" als een boei op het water maken .... een RUSTPUNT dus. 

Je kan prikkels verminderen door bijvoorbeeld je kind een eigen plekje in huis te geven waar het zich kan terugtrekken als het nodig is. Even tijd en plek voor zichzelf bieden dat is belangrijk voor het kind (en jouzelf). Zeker als het kind overprikkelt uit school komt heeft het even ruimte nodig.

Daarna pas een gesprekje beginnen over hoe het was op school, op het kinderfeestje, bij het vriendje e.d. 

Wat overigens niet betekent dat je je kind volledig moet afschermen!

Nee, jij mag als ouder gaan inschatten, welke prikkels goed zijn voor je kind en vooral welke “hoeveelheid” jouw kind aan kan.
Balans daar draait het om bij een hooggevoelig kind (of volwassene), bewust aan de slag om te ontdekken wat je kind aan kan. Daarnaast doe je dit voor jezelf ook natuurlijk. 

Jij als ouder dient voor een juiste balans te zorgen, je kind is je kind en is niet in staat om dit in het begin zelf te doen. JIJ bent de ouder en jij mag deze balans geven! Je kind kan er wél veel van leren als hij die rust gaat ervaren!

Je kind kan leren er zelf voor te zorgen hoe hij/zij dit op school en overal waar het komt, gaat toepassen.  

Dit patroon veranderen zal energie kosten van jou als ouder, maar weet, dat het veel op zal leveren (dat zie ik aan de kinderen die in mijn praktijk komen en de verhalen van de ouders).

Een kind wat over de top is aan prikkels, is moeilijk aan te sturen en zeker op het moment dat het overprikkeld is, je kind zal niet naar luisteren.

Herken je dit? 
Ik weet zeker dat je al alles geprobeerd hebt zoals boos worden, straf geven, telefoon afpakken, televisie afzetten, play station afpakken, etc.

De enige reactie die dit zal brengen bij je kind is STRESS. Wat gebeurt er dan? Nog bozer, opstandiger dan daarvoor. 

Ben je dan dichter bij je doel of verder weg om je kind tot rust te brengen? 

Het gevolg is regelmatig dat moeder en kind overstuur zijn en jij of je kind dringen dan écht niet meer tot elkaar door. Dan is het tijd voor een korte afkoelingsperiode (voor beiden). Loop even uit de kamer, zeg dat je even weg bent en ook weer zo terug komt (anders kan er hevige paniek uitbreken). 

Kom als ouder tot rust en adem diep in en uit. 

Als je rustiger bent ga je voorzichtig kijken hoe het met je kind is en kom je later terug op wat er mis ging: op school, thuis of waar dan ook.

En weet: jij bent de ouder en jij bepaalt! Niet streng of in hardheid, boosheid echter wél consequent. 

Als jullie verbinding goed is, komen jullie samen tot een goede oplossing, écht waar. Een kind kan zelf heel goed de oplossing vanuit het onbewuste innerlijk aangeven, daar kun je op vertrouwen.  

Wil je het uitproberen? 

Loop je vast, dan weet je me te vinden …. En ik heb prachtige methoden in huis om jou en je kind verder te helpen.  

Suc6