Lente in aantocht
Vroeger dan verwacht laat de lente van zich horen.
We ontwaken zo’n beetje uit de winterslaap.
Deze periode van terugtrekken in ons warme holletje kunnen we achter ons laten.
Het gaat weer kriebelen om naar buiten te treden.
Letterlijk naar buiten gaan is belangrijk voor een mens.
Het fysieke bewegen zet innerlijke processen in beweging en dat is oké. Voor elk mens is dat een ander proces.
Lente is voor mij een tijd waarin nieuwe ideeën ontspruiten, zoals letterlijk het zaadje dat in de grond geplant wordt en de komende tijd uitkomt. Het zaadje dat uitgroeit tot een plantje. Welk plantje dan ook, het is groeitijd.
Een jongetje in de praktijk zei tegen me: ik wil groot groeien.
Ik vroeg hem vervolgens: wil je twee meter worden? Of bedoel je wat anders?
Nee, ik wil groeien in leren en dan iets groots gaan doen met uitvinden en mijn handen gebruiken.
Ik zei zullen we het dan 'innerlijk groeien' noemen en volmondig riep hij .... "dat bedoel ik nou"!
Een kind weet het en dat is zo mooi.
We hoeven alleen maar te kijken en te luisteren naar onze kinderen om te weten wat groeien is.
Ouders mogen de voorwaarden scheppen dat het kind de lucht in kan groeien en die kinderen alle kansen krijgen die ze nodig hebben.
Hoe ga jij de lente in? Wat ga jij poten of zaaien? Welke plantjes laat jij groeien?
Ik ben benieuwd, laat het me horen als je wilt.
